Μία επίσκεψις, μία από τα ίδια

του Λοχαγού ἐ.ἀ. Ανδρέα Πετρόπουλου
εφημερίς ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ, 16-2-19

Το να κοροϊδεύεις λίγους ή πολλούς, συμβαίνει. Το να κοροϊδεύεις όλους για πάντα, αυτό δε γίνεται.


          Δεν μας ενοχλεί αυτό τούτο το γεγονός. Έχει καταντήσει, πια, δεδομένο και συνήθεια, για όσους γνωρίζουν τι πράγματι γίνεται στον τόπο αυτό για χρόνια. Η "επίσκεψις" του κακή τη μοίρα, πρωθυπουργού στην Τουρκία. 

          Το κράτος αυτό, γέννημα των Ασιατικών στεπών της Μογγολίας, θα επιζή, όσο θα χρησιμοποιείται ως μοχλός δημιουργίας δεινών για την Ελλάδα. Ως η δημιουργός αιτία συνεχών προβλημάτων και των αναλόγων πιέσεων, αιτία προκλήσεων, καλλιέργεια κλίματος συνεχούς ανησυχίας και ταραχής στην καθ' ημέραν ζωή του έθνους μας, με άμμεση επιρροή στην διαμόρφωσιν της πολιτικής μας ζωής. Του μέλλοντός μας ως φυλής και έθνους. 

          Ο Διεθνής Σιωνισμός, στα πολύμορφα εφευρήματά του για να ελέγχει και βαθμηδόν να αποδυναμώνει την κρατικήν μας ταυτότητα, μετεχειρίσθη και μεταχειρίζεται τους γείτονες στη συνοριακή μας περιφέρεια, ΌΛΟΥΣ, για τους προαναφερθέντες λόγους. Η Τουρκία, όμως, είναι η κατ'εξοχήν "περίπτωσις" που παρουσιάζει τα περισσότερα "προσόντα" για αυτό. Δεν πρόκειται να τα απαριθμήσουμε. Αυτοί όμως, που είχαν το καθήκον να τα αντιμετωπίσουν, στο εγκληματικό αυτό σχέδιο, όχι μόνο δεν το έπραξαν, αλλά απετέλεσαν το κατ'εξοχήν υπομόχλιον στον θρασύ και επιθετικό τουρκικό "μοχλό" ανατροπής, στην επ' αγαθώ εξέλιξιν του κάθε ελληνικού γεωπολιτικού υπάρχοντος θέματος.

 

          Είναι τραγικό, Έλληνες, ότι ο όρος "ελληνοτουρκική φιλία" εφευρέθη μετά την τραγικότερη σύγχρονη συμφορά του έθνους μας. Την Μικρασιατική καταστροφή. Ο σιχαμερός και κατά πάντα απαράδεκτος αυτός διπλωματικός όρος, ιδία την στιγμήν που συνομολογήθη ως τέτοιος, τα λέει όλα. Ο Βενιζέλος, γνώστης του σχεδίου καταστροφής του μικρασιατικού ελληνισμού (Ιωνίας) συνετέλεσε στην εφαρμογή του, ως ο κυριότερος συντελεστής του. Θα προτείνει, άλλωστε, τον Μουσταφά Κεμάλ για νόμπελ ειρήνης. Η προδοσία στο μεγαλείο της. Η δολοφονία του Δηλιγιάννη, που εναντιώθηκε στην Τουρκία στα Θεσσαλικά και η μετέπειτα του Παπάγου, που εναντιώθη στο θέμα της Κύπρου, βεβαιώνουν την επιμονή του "ξένου παράγοντος" στην δουλικότητα της ελληνικής πολιτικής στα τουρκικά συμφέροντα. Αντιθέτως, στην "τριμερή του Λονδίνου", ολόκληρος η τότε κυβέρνησις αλλά και ο "θρόνος" υπήκουσαν δουλοφρόνως στην διαταγή των "ξένων κέντρων" και έτυχον της...ευνοίας των. 

          Ο των πάντων διαφθορεύς, στήριγμα της κάθε πολιτικής ίντριγκας, αλήστου μνήμης 'εθνάρχης", συνήθιζε να λέει : Εάν θέλει κάποιος να παραμείνει στην εξουσία, να τα έχει καλά με τους Αμερικανούς και να μην ενοχλή τους Τούρκους.

 

          Η σύγχρονος δουλοπρεπής και καθ' όλα προδοτική πολιτική ένταντι της Τουρκίας, εθεμελιώθη επί Μπενιζέλου και εδοξάσθη επί επικαταράτου Καραμανλή. Η υποχωρητικότης μέχρι εξεφτελισμού, η συναινετικότης μέχρι ντροπής, έχουν καταστή παράδοσις και ακολουθουμένη πολιτική της ηττοπαθούς ελληνικής διπλωματίας. Η ρήσις του Ετσεβίτ στον θάνατο του "εθνάρχου", "η Τουρκία έχασε τον καλύτερο φίλο της" , δεν αφήνει αμφιβολίες. Η σιχαμερή σε προδοσία άσκησις..."εξωτερικής πολιτικής", του Ε. Αβέρωφ, που με τόσο παράπονο και αηδία αναφέρεται από τον Γρίβα στα απομνημονεύματά του, η...ανεξήγητος άρσις εμπιστοσύνης προς την κυβέρνησιν των "αποστατών", για να ναυαγήσει η συμφωνία Τούμπα-Τσαγλαγιανκήλ, μη συμφέρουσα στην Τουρκία, μέχρι τις απίθανες "γκρίζες ζώνες" του Α. Παπανδρέου και την προδοσία των Υμίων επί εβραίου Σημίτη, δείχνουν πασιφανέστατα την συμπόρευση του πολιτικού κόσμου στην προδοτική ενδοτικότητα ένταντι των τουρκικών απαιτήσεων εις βάρος πάντα της Ελλάδος. Γιατι ο Κυριάκος Μητσοτάκης κατ'εντολήν του πατρός του ετέλεσεν το γαμήλιον ταξίδι του στην Τουρκία; Μήπως θυμάστε τις πρώτες του πολιτικές δηλώσεις για το Αιγαίο και τα ελληνοτουρκικά; Ήταν βέβαιο από τότε, ότι θα τον είχαμε πρωτοκλασάτο στα πολιτικά πράγματα, όπερ και εγένετο.

Προχθές στον Έβρο, συλλάβαμε τουρκικό περιπολικό να αποβιβάζει παρανόμους μετανάστες. Η διαταγή ήρθε αστραπιαίως. Να το αφήσουμε ήσυχο. Δεκάδες τέτοια, παρομοίας φύσεως καθημερινά μικροσυμβάντα, ενδεικτικά του πνεύματος με το οποίο αντιμετωπίζουμε την Τουρκία. 

          Τι ήθελε το Τσιπρόνι στην Τουρκία; Ο προδότης της Μακεδονίας τι θα μπορουσε να συζητήσει με τον θρασύ σουλτάνο;

Ποια πολιτική; Ποιοι πολιτικοί; 

          Οι πολιτικοί! Οι μεγαλύτεροι εχθροί του λαού και του έθνους! Το ασπόνδυλο κοινοβούλιο! Μέρες που έρχονται. Μέρες πόνου για όλους. Μέρες γνώσεως για τους ολίγους. Μέρες τόλμης για τους γενναίους. Θαρσείτε και υπομένετε! Έσεται ήμαρ!




Μοιραστείτε αυτή τη σελίδα

Ακολουθήστε μας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης